Woorden zijn alles. Zij drukken niet alleen uit wat we voelen maar laten ons ook voelen wat we nog niet weten. Woorden zijn een uitdrukking van emoties en kunnen ook in verschillende talen andere emoties opwekken, net de juiste lading dekken, ons nieuwsgierig maken.

Terwijl, voor mijn gevoel, mijn columns allemaal overeenkomsten hebben vond ik de rode draad toch moeilijk te beschrijven in concrete woorden. Het heeft veel te maken met een zoektocht naar de ingrediënten voor een gelukkig leven maar is meer dan ontdekken wat je blij maakt. 

Omdat dit voor mij meer is dan een mode gril, probeerde ik alle hippe, spirituele new age termen te omzeilen: het ‘loslaten’, dingen ‘een plekje geven’ of ‘in je kracht staan’. Ik krijg van die woorden, en de vaak bijbehorende moeilijke blikken, altijd een beetje de kriebels.

Al snel bleek dat ik het meer in de filosofische hoek moest zoeken. Het verraste me dat ik daar niet alleen heel veel herkenning en inspiratie vond maar ook hét woord dat mijn rode draad bleek: Eudaimonia. Het woord maakte voor mij iets zichtbaar dat daarvoor onzichtbaar bleef, ik had het woord nodig om verder te gaan. En bovendien, met mijn taalovergevoeligheid bleek het een voordeel dat er aan het woord nog niets kriebeligs kleefde. 

Het werd als eerste gebruikt door Aristotles en is voornamelijk in de filosofische hoek blijven hangen. Letterlijk betekent het ‘goede geest’ en wordt het vaak gehanteerd als een specifieke omschrijving van geluk: het ontwikkelen en inzetten van onze talenten, vermogens en deugden in harmonie met het leven van andere mensen (Verduin, 2007).

Eudaimonia; het is een groots woord. Het gaat over de grote levensvragen maar ook het kleine, het dagelijkse, het intieme. Ieder moment is een gelegenheid om te streven naar welbevinden en persoonlijke groei. Iedere keuze of ontmoeting, iedere gedachte of woord. Alle kleine beetjes dragen bij aan het grote geheel, ook aan elkaars welbevinden. Het gaat óver grenzen heen, dwars door klassen, geloof, generaties en politieke overtuigingen want eudaimonia willen we tenslotte allemaal.
De columns zie ik als een zoektocht naar Eudaimonia, “Kunt u mij de weg naar Eudaimonia vertellen?” leek mij dan ook een passende titel. Want ja, ik weet het ook niet.

Als het ontwikkelen en inzetten van onze talenten inderdaad de sleutel zou zijn voor ons welzijn, wat moeten we dan allemaal anders gaan aanpakken? Hoe beïnvloedt dat onze levenskeuzes? Het werk dat we kiezen? De politiek die we steunen? Voldoende geld om rond te komen is daarbij noodzakelijk om het gevoel van veiligheid te waarborgen, maar meer geld brengt niet meer geluk, dat inzicht hebben we inmiddels allemaal. Welke vragen moeten we onszelf en elkaar gaan stellen om bij te dragen aan de veranderingen die de wereld zo broodnodig heeft? 

Verwacht niet dat ik het allemaal even voor jullie op een rijtje ga zetten en de oplossingen op een presenteerblaadje breng, verre van dat. In het beste geval stel ik een vraag die je misschien nieuwsgierig maakt. Waar je verder over na gaat denken, over praat en met jouw eigen wijsheid elders nieuwsgierigheid zaait.
Ik ga graag terug naar de basis, en dan vind ik de 4de eeuw voor Christus een mooi begin. ‘Alles komt terug’ roep ik regelmatig tegen mijn dochter van 18 als ik wijde broekspijpen of hoge laarzen in de etalages zie. 

​Ook eudaimonia ga ik in ere herstellen.

Do you want regular English posts? Sign up on the blog page and it might just happen! ;)

Natuurlijk erg fijn dat mijn artikel is geplaatst in het Brabants Dagblad.
Inmiddels ben ik veel wijzer en weet ik ook dat het voorpagina bericht van diezelfde krant neigt naar sensatie en angst zaaien. Ik heb nog veel te vertellen, er zijn te weinig stemmen die naar het hart van de zaak gaan. Gister aan tafel met Wael (Syrië) en Abel (Soedan) werd mij dat pijnlijk duidelijk. Laten we niet te makkelijk conclusies trekken. Mensen zijn eenzaam, ongelukkig en hierdoor ongezond. En toch gaan ze door zo goed als ze kunnen. Hoe lang hou je dat vol als je met acht vreemden op een kamer moet slapen? Als je voor alles je hand moet ophouden? Ik pleit voor meer compassie. 
Ik heb het Wael en Abel gister beloofd. Ik ga mijn best voor ze doen. Ik vertel hun verhaal. Het is de enige weg naar het hart van de zaak.

Lees de volledige tekst hier.

Vanaf oktober 2015 Marina zal regelmatig columns plaatsen bij Femna40 over verschillende thema's.

Lees volledige column hier

Vanaf Maart 2015 doe ik verslag van de verschillende evenementen waar                          Global Women Leadership bij betrokken is. 
Zie link voor meer info of ga rechtstreeks naar de blog op de site van GWL.

I am hoping to pick your brains.... read on

Wie mij in de gaten houdt ;) is het wellicht al opgevallen! Onlangs heb ik mijn site achtergrond  gewijzigd met mijn portret, geschilderd door mijn lief, Paul Arts. Op deze site staat een kort filmpje van de kunstenaar in actie, vastgelegd en ge-edit door zoonlief, Sebastian Arts. Een "family affair" zeg maar.
Echt even kijken, naar allebei! 
Zie hier het overzicht van de portretten.

Ben enorm vereerd om vanaf maart 2015 de blog te gaan verzorgen voor Global Women in Leadership (GWL). Onderwerpen zullen variëren maar de missie blijft "het vergroten van het aandeel van vrouwen in Nieuw Leiderschap": hoe doe je dat? en waarom is het belangrijk?