Op 18 November 2017 is "Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen?" gepresenteerd aan Nederlandse vrienden en kennissen in Monda, 20 minuten van de Zuid Spaanse kust. Het was een mooie avond op een prachtige plek. Mijn presentatie woordje is hieronder te lezen. 'Welkom allemaal op deze prachtige plek. Een plek waar je niet toevallig voorbij komt. Een plek waarvoor je een beetje moeite moet doen om er te komen maar je graag de weg ernaartoe aflegt omdat je weet dat het de reis meer dan waard zal zijn.
Jullie raden het al: een soort eudaimonia. Toen ik hier een tijdje geleden de Nederlandse en de Spaanse vlag zag wapperen op de toren, klopte de plek helemaal. Nederland en Spanje zijn voor mij allebei thuis maar geen van beide 100% eigen. Ik denk dat het altijd een beetje een outsider zijn mij wel gevormd heeft door het bijkomende gevoel van nooit ergens helemaal bij horen. Volgens Paul heeft dat meer te maken met mijn ongeneselijke eigen wijsheid maar daar ben ik het natuurlijk helemaal niet mee eens. Terwijl een outsider zijn een beetje eenzaam kan klinken, heb ik het nooit zo ervaren. Op een afstand ergens naar kijken vallen je namelijk sneller dingen op. Als je anders kijkt kan je vaak meer zien. Bovendien ... in het kleine dagelijkse schuilt altijd het universele. De filosoof Philipp Blom zei onlangs in een interview 'Ik ben een vrolijke pessimist'. En in die tegenstrijdige levensvisie kan ik me heel goed vinden. Ik ben ook een vrolijke pessimist. Een pessimist omdat ik moedeloos kan worden van de politieke, sociale en economische onzinnige discussies die er wereldwijd gevoerd worden. Gefrustreerd ook omdat we het veel te weinig hebben over waar het écht om zou moeten gaan: In wat voor wereld allen we leven? Als we onszelf en elkaar de grote vragen niet stellen is er geen zinnige discussie mogelijk. Maar ik ben ook vrolijk! Toen ik afgelopen woensdag mijn Carbon footprint weer even lekker heb vergroot door voor de zoveelste keer hiernaartoe te vliegen zat ik voor het eerst in jaren weer aan het raam! Meestal kies ik voor de vrijheid van het gangpad maar nu moest ik doorschuiven. Vanuit een zwaar bewolkt Eindhoven klommen we omhoog en toen was daar ....de zon!! De blauwe hemel!! Boven de wolken schijnt namelijk altijd de zon. We vlogen over besneeuwde Pyreneeën. Het was echt adembenemend. En dan voel ik zo’n verwondering en geluk dat ik leef! Ik geneer me altijd een beetje als ik op de poëtische tour ga, maar ben me er tegelijkertijd van bewust dat het heel belangrijk is om vaker stil te staan met verwondering en dat ook met elkaar te delen. Die verwondering is niet alleen in handen van schrijvers en kunstenaars want we zijn allemaal bezig met het ontcijferen van de kunst van het leven. Dat is namelijk eudaimonia: Onderzoeken hoe we onze eigen talenten in kunnen zetten om de juiste vragen te stellen. Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen? Is geschreven door een vrolijke pessimist op zoek naar de zon boven de wolken.'
0 Reacties
Ik ben een enorme fan van podcasts. Heerlijk om onder het koken, autorijden, opruimen, te luisteren naar inspirerende, grappige of leerzame teksten. Want soms is het gewoon fijn om iets niet te hoeven lezen.
Ik ben zelf op onderzoek uit gegaan. Hoe maak je een podcast? Hoe neem je het op? Hoe edit je het? En hoe verspreidt je het? Inmiddels heb ik de techniek steeds beter onder de knie en staat mijn derde podcast online! Wil je een bericht ontvangen bij de volgende? Geef je even op bij podbean, zie onder de link. Gewoon klikken en luisteren... (8 min) Enjoy!
Podcast nummer 3! Over de mix van vakantie inspiratie en weemoed rondom deze data..
En een nieuwe column: Wellness vs Wellbeing - de ironie van de economie Op Vrijdagochtend 12 mei 2017 werd een pallet Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen? afgeleverd bij de voordeur... Het openen van de eerste doos, de eerste blik op het eerste boek... ontzettend spannend en ook wel een beetje emotioneel. Maar Expanding Circles Voor diegenen die het nog niet weten, ik geef Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen? uit in eigen beheer via mijn bedrijf Expanding Circles. Expanding Circles is een uitgeverij en tevens een brenger van inspiratie met als motto "...een klein begin kan een groot verschil maken. Maak je eigen rimpelingen..." (Zie www.expandingcircles.nl/contact.html voor social media links). Ik doe dus alles zelf. Hier heb ik heel bewust voor gekozen. Die keuze moet ik vaak wel even uitleggen. Een echte uitgever is toch veel serieuzer? Veel professioneler en bovendien veeeel makkelijker? Inderdaad, gemakkelijk zou het zeker zijn, als je het prettig vindt om dingen uit handen te geven, als je je wil beperken tot alleen schrijven, als je moeilijk je eigen stijl kunt bepalen of als je dat hele marketing en 'online gedoe' zonde vindt van de tijd. Eindelijk blij dat ik een generalist ben! De makkelijke weg kiezen lukt me zelden. Dingen uit handen geven doe ik niet graag en social media vind ik juist een heerlijke manier om volgens eigen overtuiging en met eigen stem mijn verhaal te ondersteunen. Eindelijk een voordeel dat ik een generalist ben! Bovendien ben ik ervan overtuigd dat alles 'figureouteable' is en ik geniet van de diversiteit van taken en verantwoordelijkheden. Indie publishing Indie publishing (zelfstandig uitgeven, term vooral bekend in de muziekindustrie) is overigens niet nieuw. Het is een beweging die, alhoewel nog niet door iedereen gewaardeerd en geaccepteerd, past in het rijtje onconventionele oplossingen waar ik mij zeer door aangetrokken voel. Als een onbekende schrijver weegt je stem weinig tot niets bij een uitgever. Hij/zij zorgt er bovendien voor dat ze geen enkel financieel risico loopt door de schrijver te verplichten een minimum aantal boeken af te nemen. De uitgever wil het boek vooral herkenbaar 'in de markt zetten' waardoor je tekst in de manuscript rondes net zo lang aangepast wordt tot het geheel in een marketing hokje past. Professionals Natuurlijk heb ik professionals ingehuurd om die dingen te doen waar ik zelf niet genoeg verstand van heb, die zelfkennis is onontbeerlijk. Voor de vormgeving van het boek, zowel de kaft als de binnenkant, heb ik Michelle van Oranje Vormgevers ingehuurd. Zij heeft mijn wensen goed omgezet in een pdf volgens de richtlijnen die noodzakelijk zijn voor de drukker. Papierkeuze en omslag heb ik besproken met de drukker. In het filmpje hieronder open ik de eerste doos van mijn eerste boek voor de eerste keer. Ik heb het spontaan vastgelegd, geen script, geen plan, gewoon telefoon aanzetten en die doos open. Dan krijg je dus dit... :) Straight from the heart, tenslotte zijn mijn columns dat ook. En nu...de wereld in! De volgende stap is iets waar ik natuurlijk al een tijd mee bezig ben, maar wat nu vruchten moet gaan afwerpen. Het promoten van het boek, het distribueren via het CB, de schakel tussen de boekverkoper en de consument. Ook verkoop ik het boek via mijn eigen webshop, voor diegenen die graag een getekend exemplaar willen. De webshop is ontworpen door Xyms Marketing Solutions, een groepje enthousiaste, sympathieke en ondernemende jongens die met hun 'solutions' er vanuit gaan dat je ze zo snel mogelijk niet meer nodig moet hebben. Een fijne samenwerking, essentieel voor mijn filosofie van Expanding Circles. Keuzes maken Alle service om je boek te promoten en te verkopen is beschikbaar. Natuurlijk heeft ook alles een prijs en financier ik zelf het hele proces. Hoe meer ik uitbesteed, hoe meer er aan de kerfstok blijft hangen en hoe langer ik bezig ben om mijn kosten terug te verdienen. Het is dus echt een onderneming in meerdere opzichten. De website staat, de social media accounts zijn aangemaakt, de boekpresentatie voorbereidingen zijn in volle gang. Ook interesse in zelf je boek uitgeven? Check The Creative Penn (non affiliate link) Dat je er met schrijven alleen nog niet bent, is wel duidelijk geworden! Wat een (leuke) bevalling!
Een boek is meer dan alleen een mooie verzameling woorden. Ook hier wil het oog wel wat en beïnvloedt het lettertype, de indeling van de tekst en de verdeling het 'gevoel' dat een boek geeft. Ik heb keuzes moeten maken over dingen waar ik hiervoor zelden over had nagedacht. Na een eerste briefing komt de hele inhoud terug van de vormgever. Oh..?! maar ik vind het lettertype toch een beetje klein, de titel iets te groot, net iets te veel ruimte tussen de titel en de column en te weinig ruimte voor de inleiding. Paginanummers kunnen toch beter gecentreerd staan of juist niet..? Arme Michelle van Oranje Vormgever .... ;) Bij het wijzigen van één onderdeel verschuift een heel ontwerp. Ik heb mijn favoriete boekhandels bezocht, kaften geaaid, papier gevoeld en gesnoven. Ik heb geprobeerd het geheim te onthullen van een fijn boek. Welk boek, in zo'n grote stapel top tien boeken, springt in het oog? Hoe kan ik dat gevoel nabootsen zonder mijn eigen gevoel tekort te doen? De (mij) bekende zoektocht tussen pragmatisme en integriteit. Wanneer de tekst, opnieuw ontworpen, weer terugkomt, ga ik checken op komma's en spaties. Drie keer gaat het nog op en neer alvorens de definitieve versie klaar is voor de drukker. Ik ben nu met de laatste ronde bezig. En dan de kaft...welke foto kies ik? Moet de foto vooral bij de inhoud passen of bij wat ik zelf mooi vind? De titel in een kader of los geplaatst? Moet het vooral goed leesbaar zijn of eerder opvallend? Op de achterkant wilde ik reacties plaatsen die ik aan een aantal eerste lezers had gevraagd. Extreem spannend om op te wachten. Inmiddels sta ik al een paar weken te glunderen door de prachtige woorden die ik heb mogen ontvangen. En zoals in alles..alles doet ertoe. Niets is vanzelf ontstaan, overal heb ik over nagedacht. Misschien wel een beetje te veel zelfs maar ja, je brengt ook niet iedere week een boek uit. Maar wat was het bijzonder, leerzaam en leuk! Zie onder het resultaat! (glunder!) De foto op de voorkant is genomen door 'dochterlief' die ook regelmatig voorkomt in de columns. Zoonlief is verantwoordelijk voor de foto op de achterkant en tevens een onuitputtelijke inspiratiebron voor 'anders kijken'. De volgende stap is het drukken.... ik plan de boekpresentatie in Mei. De exacte datum maak ik binnenkort bekend. Wil je er graag bij zijn (locatie: Bek Boeken in Veghel)? Laat even weten in de comments dan stuur ik je een uitnodiging. 'Ik loop al twee dagen te glunderen over de prachtige recensies die ik heb mogen ontvangen van 'Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen?' Het was mijn intentie om een aantal mensen uit heel verschillende achtergronden en interesses naar hun mening te vragen. En toen was daar een journalist/schrijver Mathieu Bosch, ondernemer Petra Kuipers, hoogleraar en wethouder Arjo Klamer Business coach for creatives Martin Stellar, en mijn favoriete yoga docente Mirjam van Heesewijk die onmiddellijk enthousiast aan de slag gingen. Lees hier hun mooie woorden! Het vormgeven van de kaft en de binnenkant wordt nu afgerond, de laatste budgetten worden gemaakt en de datum voor de boekpresentatie wordt geprikt. Wil je er graag bij zijn? Laat dan hier even een berichtje achter.
Hou deze pagina in de gaten voor verdere ontwikkelingen! Expanding Circles, de bedrijfsnaam waaronder ik mijn boek ga uitgeven en gerelateerde activiteiten ga ondernemen, heb ik vandaag (17 maart 2017) ingeschreven bij de Kamer van Koophandel in Eindhoven. Hij staat! 🥂 *Expanding Circles*
Helemaal in het teken van de naam en intenties, had ik een bijzonder mooi gesprek met de Kamer van Koophandel adviseur in Eindhoven. Zijn Turkse opa had 50 jaar geleden op 16 jarige leeftijd een uitnodiging ontvangen om te emigreren naar Australië, Amerika of Nederland. De postbode adviseerde Nederland, de rest was volgens hem gevaarlijk ver weg. Zijn opa kwam in 1967 aan in Brabant, middenin de Carnaval. Hij was overdonderd en aangenaam verrast tegelijkertijd. Dacht aanvankelijk dat ze wel van feesten wisten maar na een week was het voorbij. 'Ik wil zo graag ook zijn verhaal vertellen in een boek!' zei de adviseur toen hij die van mij had bekeken. We spraken over de waarde van het vastleggen van je eigen verhaal, zowel voor jezelf als voor je kinderen en familie. Maar we spraken ook over de angst om openhartig te zijn. En toch, diezelfde openhartigheid zorgde voor een bijzonder moment van verbinding. Een moment dat zich net zo makkelijk had laten beperken tot het onpersoonlijk invullen van een document en vervolgens pinnen bij de kassa. 'Ik denk dat ik het voor mijn kinderen moet doen', zij het op het laatst. Hij beloofde het serieus te overwegen. Zijn ogen glinsterden bij het afscheid. Expanding Circles, alles doet ertoe. Als ik mijn boek niet uit mijn tas had gehaald in dat kantoortje, had dit verhaal voor mij niet bestaan. Als die postbode z'n mond had gehouden had mijn adviseur nu misschien in Sydney gezeten.
Klik onder om te luisteren naar de intro van mijn column op Soundcloud
Zelf vind ik het heel fijn om af en toe in plaats van te lezen, te luisteren. Onder het koken, in de auto of met een kopje koffie. Ik heb een account aangemaakt bij Soundcloud om mijn columns in te spreken. Soundcloud werkt heel fijn en overzichtelijk. Je kan je aanmelden en mij dan volgen, dan krijg je een bericht wanneer er een nieuwe column te beluisteren is. Je kan alles terugluisteren in de volgorde waarin ik het plaats. Voor diegenen die mobiel luisteren heb ik de intro hierboven rechtstreeks ge-upoad dus je hoeft niet eerst de app te downloaden. De rechtstreekse link naar mijn Soundcloud account is hier. Vind je het een leuk idee? Of zeg je: blijf maar gewoon schrijven, ik lees wel! Ik hoor het graag! Warme groet, Marina Als je dan heel blij en opgelucht bent met de titel komt de volgende vraag... de kaft! Welke spreekt jullie het meeste aan? Ik hoor het graag in de onderstaande enquete. Dank je voor het meedenken! |
NieuwsOverzicht van nieuwe projecten en geplaatste artikelen. Blogs in opdracht staan onder "Blog" Archief
November 2017
Categories |