Er waait een zwoel briesje door de weelderig groene bomen. Af en toe komt er een kind voorbij op de fiets, heel af en toe een auto. De Abdij van Berne (Heeswijk, NB) gesticht in 1134 krijgt een leus mee: Berna ut lucerna (dat Berne het Licht moge verspreiden) en het kan verbeelding zijn maar de sfeer die de omgeving uitstraalt is inderdaad één en al licht.
Ik sta tegenover de Abdij met daarnaast de Berne boekhandel en uitgeverij en achter mij het Gymnasium Bernrode. Ik zou het bijna een drie-eenheid willen noemen: het hoofd, het hart en spiritualiteit komen hier op een magische manier bij elkaar. Diezelfde magie voelde ik toen de bomen net zo weelderig groen waren in mei 2011. Destijds met een hoger adrenaline gehalte aangezien ik net onze dochter had aangemeld op Bernrode, onze zoon had ingeschreven op basisschool, Het Mozaïek, en ik mij realiseerde dat ze hier de komende 7 jaar iedere dag zouden komen. Dit zou haar uitzicht worden uit het lokaal Latijn. Dit zou zijn fietsroute worden naar ons nieuwe huis. De plek zag er mooier uit dan ik destijds vanuit ons thuis in Spanje had durven dromen. Mijn enthousiasme en spanning had alles weg uit een aflevering van 'Ik Vertrek' alleen, wij kwamen terug. Dat ‘terugkomen’ voelde wel anders dan we hadden gedroomd want een heel nieuw leven bouwen in een onbekende omgeving heeft uiteindelijk weinig te maken met je paspoort. In mijn eerste jaar in Heeswijk werd ik vrijwilliger bij Stichting Vluchtelingen en heb ik Sahra geholpen met haar weg te vinden in een voor haar nieuwe wereld. ‘Teach what you need to learn’ bleek achteraf. Nu 7 jaar later kijken we alle vier terug op een periode waarin we veel hebben geleerd, nieuwe levensprojecten zijn begonnen en veel fijne mensen hebben ontmoet. Voor iedereen die het gevoel herkent van een beetje verloren zijn, zal beamen dat het belangrijk is om een plek te hebben waar je naartoe kan gaan als je behoefte hebt aan inspiratie en een beetje licht. Eén van die plekken was voor mij de Berne Boekhandel. ‘Rond 1920 startte de Abdij met de productie van hun liturgische uitgaven in een eigen drukkerij. Door ook zelf op te treden als uitgeverij en boekhandel konden zij hun religieuze boodschap geheel in eigen beheer uitdragen.’* Inmiddels worden er ook boeken verkocht die zij niet zelf uitbrengen maar wel in de lijn zijn van bezinning en bewustzijn en soms, zoals in mijn geval, ook in eigen beheer uitgebracht. Er is veel te zeggen voor eigen beheer en zo was het dan ook een opluchting om in de Berne Boekhandel vrij onmiddellijk een toezegging te krijgen om mijn boek op te nemen in hun aanbod. Geen gedoe met hoofdkantoren en gecentraliseerde opslag. De cirkel is rond. ‘Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen?’ ligt inmiddels tussen alle schrijvers die ik zo bewonder, onze dochter is geslaagd voor haar eindexamen en onze zoon is na een interessante zoektocht, nu met zijn droomopleiding begonnen. De verhuiswagen is besteld voor onze terugreis naar Spanje in Oktober en langzaam beginnen we met afscheid bezoekjes. Tegelijkertijd werken we aan ons nieuwe project in Spanje en komt die toekomst steeds dichterbij. Dank Heeswijk, het waren mooie jaren die we niet hadden willen missen. Deze magische plek van Berne is het bewijs dat hoewel alles voorbij gaat, niets verdwijnt. Ook ik laat hier een stukje van mezelf achter. Moge het ook een lichtpuntje zijn voor anderen. * uit Wikipedia 'Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen? kan je hier bestellen. Heb je het al gelezen? Dan zou ik het heel leuk vinden als je hier een korte recensie zou willen schrijven voor andere lezers, dank! Warme groet, Marina
0 Reacties
|
