Moet je nou de politiek in om verschil te maken? Daar denk ik vaak over na want dat trekt me totaal niet. Dat geneuzel, om de brei heen praten, lege woorden, populisme, weinig nuance.

Gisteravond waren we op een lezing van Marianne Thieme en Ewald Engelen afgekomen in verband met hun boek  ‘De kanarie in de kolenmijn’. Eenmaal ter plekke bleek het een Partij voor de Dieren bijeenkomst ter voorbereiding van de gemeenteraadsverkiezingen. Ik ben vrij bekend met hun visie en het spreekt me aan dat deze partij, als enige, verder denkt dan de komende 4 jaar en radicale integriteit hun uitgangspunt is.

Ik ben namelijk ook van mening dat de politiek voornamelijk bezig is met het verschuiven van de stoelen op de Titanic terwijl de koers niet gewijzigd wordt. Ewald Engelen ‘takes no prisoners’ als het gaat om het bedrijfsleven en de banken en het doet goed om door iemand op een zo eloquente manier tot revolutie gemaand te worden. Ik heb enorm respect voor hoe Marianne Thieme zich de afgelopen jaren staande heeft gehouden ondanks dat ze van alle kanten belachelijk werd gemaakt. Dat ze een mens blijft, dat ze geen gebruik maakt van politiek jargon of andere kriebelteksten. Dat ze humor blijft houden en krachtig is zonder haar vrouwelijkheid te verliezen.

Wat ook goed deed was dat de thema’s die besproken werden ook de rode draad zijn door mijn boek “Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen?” Want in welke wereld willen we nou eigenlijk leven? Die vraag wordt nog te weinig gesteld en dus wordt er te weinig over nagedacht. De volgende vraag is dan ook meteen, wat kunnen wij doen? Wij in de zin van gewone mensen. Wij in de zin van burgers, ouders, consumenten, werknemers, investeerders.

Er bestaan volgens Ewald Engelen twee vormen van politiek. Politiek met een grote P en politiek een kleine p. De politiek met grote P is wat er wordt gedaan in Den Haag, in gemeenten, lokale partijen. Maar waar het pas echt interessant wordt is de politiek met een kleine p. En laat ik nou in "Kunt u mij de weg naar eudaimonia vertellen?” mijn hoop daar ook op gevestigd hebben!

Hoe maken we de rollen die we vervullen in de samenleving politiek? Door keuzes te maken die stromen met de wereld waar we in willen leven. Een voorbeeld te zijn voor onze kinderen. Kinderen doen wat ze zien niet wat ze verteld wordt. Het gaat om leren denken voorbij, in de eerste instantie, onze eigen belangen. Ik zeg in de ‘eerste instantie’ omdat schoon water, schone lucht, een gezonde bodem, gezonde dieren en gezond eten ook zeker in ons eigen belang zijn en het eigenlijk zo vreemd is dat we dat niet zien.

Ik ben uiteraard niet vertrokken zonder boeken uit te wisselen met de schrijvers. Ik nam een exemplaar mee van “De kanarie en de kolenmijnen” en gaf mijn boek aan Marianne met de tekst, ‘Dit is mijn bijdrage aan politiek met een kleine p’.

In de auto las ik wat Marianne voorin haar boek voor mij (en waarschijnlijk iedere andere boekkoper) had geschreven. “Voor Marina, Hou vast aan je idealen! Marianne Thieme’

Dat is knap. Als je iemand het gevoel kan geven dat het persoonlijk is. Daar moeten we naartoe met de Politiek. Ik ga verder met de politiek.

(Wil je mij steunen in het voeren van politiek met een kleine p? Je kan hier mijn boek bestellen.)

Vanochtend was het heerlijk zonnig en reed ik met zonnebril op naar Yogastudio Judith van Hal voor mijn Easy Flow les. Ik heb zo'n bril die een mooie filter brengt aan de buitenwereld en het deed me denken aan de filter die we allemaal toepassen op de wereld, ook zonder bril. Ik vind het altijd een bijzondere gedachte dat als we allemaal tegelijk de straat op lopen we allemaal iets anders 'zien'. 

Onze eigen individuele filter heeft zich in de eerste 7-10 jaar van ons leven gevormd. Gebaseerd op ervaringen herleven we vervolgens iedere keer weer opnieuw bepaalde emoties, gevoeligheden, geluksmomenten, angsten en uitdagingen. Onze filter is daarop gebaseerd. Op momenten dat we inzien dat we steeds weer reageren op dezelfde 'triggers' is het interessant om onszelf eens te vragen of die filter wel klopt? Te observeren hoe vaak we op een dag conclusies trekken zonder ons verder te verdiepen in hoe het werkelijk zit. Misschien met iets meer compassie te kijken naar de mensen om ons heen die ook allemaal functioneren vanuit hun eigen filter. 

Doe je mee aan een experiment? Bij het eerstvolgende dat je leest/ziet of hoort vraag jezelf wat je erbij denkt en vraag jezelf dan meteen waarom je dat denkt? En of die aanname wel klopt? 

Yoga geeft ons gereedschap om ons bewustzijn te vergroten door te leren onze eigen gedachten te observeren, onze geest te trainen. Het gaat niet om je gedachten stilzetten, het gaat erom dat we inzien dat onze gedachten graag een loopje met ons nemen en dat dat zelden iets positiefs bijdraagt aan ons wellbeing. 

Waarom onze gedachten zo belangrijk zijn voor een fijn, liefdevol leven met betekenis?
​Volgende week deel 2 ... :)