Onderwijs, waar dient het eigenlijk voor?

​De scholen gaan weer beginnen! De schriften liggen klaar op een stapeltje, de rekenmachine paraat, schooltas afgestoft.

Nou ja, bij één van de twee tieners dan. De ander stelt het nog eventjes uit, hij heeft tenslotte nog ruim 3 dagen.
​
Twee jaar geleden heb ik een artikel geschreven over onze ervaringen met het onderwijs terwijl we ons een weg baanden door de verschillende middelbare scholen. In gesprekken met leraren, mentoren en begeleiders voelde ik de druk die zij ervaren in het moeten volbrengen van een bijna onmogelijke taak. Te veel moeten doen in te weinig tijd geldt voor zowel de leraar als de leerling. Wat we ermee opschieten? Niet datgene wat we als ouders voor ogen hebben. Finland komt de laatste tijd steeds vaker in het nieuws als inspirerend voorbeeld van een onderwijssysteem dat wél belang hecht aan de dingen die er in de rest van de wereld zo langzamerhand bij inschieten. (Lees verder onder de You tube link)

Hieronder een link naar korte docu (10 min) van Michael Moore die echt de moeite waard is. 

Ik geeft toe dat Finland mij nooit bijzonder heeft aangesproken maar als leraar zit je daar goed. Wordt je gerespecteerd én beter betaald. Bovendien heb je veel vrijheid om je eigen leerprogramma in te richten en heb je minder gestreste kinderen in de klas.

Helaas, maar er zijn ook andere berichten uit Finland, bijzonder goed in kaart gebracht door Johannes Visser van de De Correspondent, waarin hij vraagtekens zet bij wat dat nou precies inhoudt, het "beste" onderwijs. Zeker de moeite waard om ook even te lezen. Al was het maar als geruststelling dat we niet allemaal naar Finland hoeven te emigreren. Én dat het paradijs niet bestaat.

Ik probeer me de gezichten voor te stellen van de Finse leraren toen Michael Moore de klas binnen kwam lopen. Zowel zijn voorkomen als zijn (gespeelde) domheid zijn wel het toonbeeld van de Amerikaan op zijn best. De vragen die Michael Moore stelt in deze korte documentaire (10 min) zijn een mooie weergave van hoe ver we zijn afgedreven van het oorspronkelijke doel om onze kinderen voor te bereiden op de rest van hun leven. 

Overigens bijzonder grappig bedacht van Michael om een serie docu's te maken genaamd "Where to Invade Next"(link is informatief niet affiliate).  De ironie in de vragen die hij stelt  is ook echt hilarisch als het niet zo waar was.

​Het hoeft niet allemaal in één keer anders, sterker nog dat kan niet eens. Maar laten we afspreken dat we andere vragen gaan stellen.

Zoals: Onderwijs, waar dient het eigenlijk voor?