“Hij gaat goeeeeed! Hij gaat beeeeter! Yeahhhhh!” Mijn buurman in de kring probeert onopvallend iets minder uitbundig zijn armen in de lucht te gooien. Hij heeft enorme zweetvlekken op zijn overhemd. Ik leef met hem mee. Het is inderdaad vreselijk. We staan in een kringetje. Ik met mijn ziel onder mijn arm. De rest ogenschijnlijk op zijn gemak. Het doel van de oefening is om de lach een beetje bij ons los te maken. Jezelf voor gek zetten, rare bekken trekken en zelfspot. Het komt allemaal voorbij. Niet mijn sterkste kant, dit soort groepsactiviteiten. Het liefst wil ik hard wegrennen. Maar dat doe ik niet. Wel check ik even of er ergens een stiekeme camera staat. Dit wordt bananasplit materiaal, ik voel het. Ik lach als een boer met kiespijn terwijl ik om allerlei dagelijkse dingen in een deuk kan liggen. Eigenlijk voel ik me dus gewoon dood ongelukkig, en dat in een college over Geluk. Het onderwerp fascineert mij al jaren. Tenslotte is er niets zo universeels als het streven naar geluk. Van Buddha tot seriemoordenaar we hebben allemaal maar één diep verlangen. Eén van de onderwerpen die voorbij komen is de kracht van de lach. Mooi verteld door Marieke van de Loo. Haar beweeglijkheid en stralende persoonlijkheid zijn een heel goed voorbeeld van haar eigen argument. Ze vertelt onderhoudend hoe haar aanstekelijke schaterlach aanleiding werd voor pesterijen op school, waar ze zich gelukkig inmiddels uitgelachen heeft. Nadat we door elkaar heen moeten rennen alsof we achter een op hol geslagen grasmaaier worden meegesleurd (dit was overigens wel écht grappig) mochten we gelukkig weer gaan zitten. Uit een korte evaluatieronde blijkt dat iedereen ontzettend ontspannen en euforisch is na deze oefeningen. Ik wil het groepsgeluk niet verstoren dus hou mijn plots opgekomen hoofdpijn maar even voor mezelf. Bij vertrek bedank ik Marieke nog even. Voel me toch een beetje schuldig dat ik niet op kon gaan in de exercitie. Ze bedankt mij terug en vraagt hoe ik heet, ze geeft me stralend een hand. Dit was voor mij al genoeg geweest om de kracht van de lach te begrijpen. Dat we met een positieve houding en een glimlach de wereld een beetje mooier kunnen maken vind ik zo een heerlijke gedachte. Bij vertrek uit het opleidingsinstituut is er op dit late tijdstip nog iemand aanwezig bij de receptie. Ik glimlach en wens hem nog een fijne avond. Spread happiness. We hebben tenslotte genoeg om gelukkig over te zijn. Maak maar ´ns een lijstje.
2 Comments
|
De kolibrie als inspiratie
Onderwerp
Alles
Archief
Oktober 2016
|