Dat je nét niet zegt wat je eigenlijk wil zeggen en dat je je dan afvraagt wat dát dan eigenlijk wil zeggen... Na een middag en een avond schrijven en denken en drie potentiële blogs verder probeer ik te achterhalen waarom ik niet tevreden ben met het resultaat. Je blog moet ergens over gaan natuurlijk, het liefst één onderwerp met een soort van conclusie aan het eind. Als je eraan begint moet je eigenlijk ook wel weten hoe het gaat eindigen. Wat je boodschap is enzo. En ja, als je meer dan één boodschap probeert te proppen in zo'n stukje tekst kom je natuurlijk aan het eind in de knoop want dan moet je ook met diverse conclusies komen. Kortom, je raakt je lezer kwijt, want wat wil je nu eigenlijk zeggen? Get to the point woman! Lezers zijn soms ook best wel ongeduldig. Mijn lief is mijn testlezer. Als hij, terwijl hij testleest, meezingt met een liedje op de radio of even half de stand van de voetbal checkt, dan weet ik het al. Propje maken en opnieuw beginnen. Na zo'n writers block avond vraag je je natuurlijk ook wel af waar je mee bezig bent. Ik bedoel, het is geen betaald werk. In die tijd kan ik ook andere nuttige dingen gaan doen. En terwijl ik de wastafel sta te poetsen begrijp ik wat er aan de hand is. Ik moet niet zoveel willen zeggen. Ik hoef niet in één stukje te vertellen én waarom ik yoga docente wil worden, wat dat inhoudt, wat die keuze voor mij betekent, hoe mijn leven er volgend jaar uit zal gaan zien, dat ik het best eng vind, maar dat ik ook zó opgelucht ben dat deze kogel door de tempel is. Én dat het past in mijn grote plaatje van macro naar micro en waarom ik dat een belangrijke stap vind in mijn eigen bewustzijn. Dat alles kan best wel even wachten. Voor nu wil ik met jullie delen dat ik opgelucht ben en blij omdat deze stap alles voor mij verwezenlijkt wat ik belangrijk vind. En ook hier, zal ik mezelf regelmatig tegenkomen. Teveel tegelijk willen delen omdat het er allemaal zo toe doet. Het ontwikkelen van het vertrouwen dat alles zich op zijn tijd vanzelf ontplooit, zal ook mijn schrijven positief beïnvloeden. Terwijl het zoeken naar de juiste woorden mijn yoga boodschap zal versterken. Dat dit nu online te lezen is betekent dat mijn lief niet heeft gezongen onder het lezen en de voetbalstand niet heeft gechecked. Als je ook tot hier bent gekomen, mijn dank voor het vertrouwen. Ik hoop dat je meegaat op mijn yoga ontdekkingsreis. En schroom niet om mij er zo nu en dan aan te herinneren 'to take it slow'. Want een conclusie zal je niet altijd krijgen, het gaat tenslotte om de reis. Happy 2014! Take it slow.
0 Comments
|
De kolibrie als inspiratie
Onderwerp
Alles
Archief
Oktober 2016
|