Not just a Pretty Face

Of ik in de buurt van een varkensstal woon??

Ja, in Brabant en dan zeker in oost Brabant leven zo´n 340,000 varkens. Je woont dus áltijd in de buurt van een varkensstal. In dit geval betrof het een routinevraag op het intakeformulier van het Jeroen Bosch ziekenhuis i.v.m. de MRSA bacterie.

Ik had er nog nooit van gehoord voordat we hier in Nederland kwamen wonen. Tijdens mijn eerste bezoek destijds aan een ziekenhuis verbaasde ik mij over het bordje bij de receptie 

“Komt u regelmatig in contact met varkens? Graag vermelden bij de inschrijving.”  “huh??!!” 

Natuurlijk ruik ik ze wel eens, die varkens. Maar ja, je ziet ze nooit hè. Want ze zitten lekker met z´n allen opgesloten, lekker dicht bij elkaar, lekker luieren, want ja, veel bewegen zit er ook niet in, én dan wordt je lekker vet. 

Ik reed een keer voorbij zo´n veevervoerwagen waar je dan net door de spijlen heen hun huid kan zien. Ik schrok van de gelijkenis met die van de mens.

Maar ok, het is niet mijn bedoeling om hier een Wakker Dier Actie te houden. 

Wakker Mens, daar moeten we naartoe.

Ik hou van logisch nadenken, werkt verhelderend. Voordeel is dat we het met een beetje goeie wil, allemáál kunnen.

Dit zijn de feiten: In ziekenhuizen en varkenshouderijen kampen ze met een zelfde probleem. Ja ik geef toe, de link tussen een varkensstal en een ziekenhuis is niet direct visueel gelegd maar voor beiden is de MRSA bacterie een groot probleem. 

MRSA staat bekend als een ziekenhuisbacterie maar is sinds 2005 ook ontdekt bij varkens, de houders en hun gezinnen. De oorzaak is zowel bij ziekenhuizen als varkenshouderijen het antibioticagebruik. Nou is daar in een ziekenhuis veel bij voor te stellen maar bij varkens zit het in veevoeder om dierziekten te beperken en groei te bevorderen. Volgens informatie op wikipedia is inmiddels 40% van de varkens besmet met de MRSA. “Aangezien resistentie-eigenschappen gemakkelijk kunnen worden overgedragen op andere bacterie-soorten...vormt de wijdverbreide aanwezigheid van MRSA bij slachtvee een aanzienlijk risico voor de volksgezondheid.” Groeiende cijfers zijn inmiddels ook bekend bij vleeskuikenbedrijven en slachtbedrijven.

Laatst bij de schoonheidsspecialiste (ja, sorry even een sprongetje zonder bruggetje) vertelde Linda mij dat haar oom, Eric van den Heuvel, een belgisch probiotica product heeft ontdekt dat niet alleen de MRSA bestrijdt maar er tegelijkertijd voor zorgt dat er minder antiobiotica gebruikt hoeft te worden om ziektes te bestrijden, in zijn geval, in de varkensstal. “Ik ben overgestapt van het afdoden naar het beheersen van bacteriën door 3 probiotica producten te gebruiken. Probiotica in het water, voor het inwerken van de stallen tijdens het reinigen en als spray voor de varkens. Door het gebruik van probiotica komen er veel gewenste bacterieen in de stal. De laatste dertig jaar hebben we echter door het afdoden van bacterieën juist de sterktste soorten geselecteerd”

“Door het gebruik van probiotica is het antibioticaverbruik met 95% gedaald” volgens Eric van den Heuvel. 

Ook in het woonhuis wordt probiotica toegepast. Bij zijn gezinsleden heeft hij de besmetting van 4 van de 5 gezinsleden teruggebracht naar 1 binnen een half jaar probiotica gebruik. In huis wordt nu geen staphyloccocus meer gemeten.

Even voor de duidelijkheid; ik zie ook liever blije varkens in de modder baggeren maar aangezien ze in Nederland eerder zullen vliegen moeten we de situatie nu bij de hoorns pakken. Ik ben geen microbioloog maar een dergelijk hoog MRSA % is gewoon bad news, hoe je het ook bekijkt.

Er van uitgaande dat het antibioticaverbruik beperkt moet worden zullen er alternatieven moeten komen. Zou probiotica hier een bijdrage aan kunnen leveren? Eric van den Heuvel is er inmiddels al 5 jaar mee bezig om zijn ondervindingen met collega´s te delen. Het probleem: er is nog geen wetenschappelijk onderzoek gedaan in stallen, wel in ziekenhuizen overigens, waarvan de resultaten positief waren.

Waarom wordt daar dan niet mee begonnen? Eric van den Heuvel zegt het onderzoek waarschijnlijk zelf te moeten bekostigen omdat hij de onderzoekers en wetenschappers niet aan de gang krijgt. En ondertussen gaat het antibioticagebruik gewoon door en worden varkenshouders die opgenomen moeten worden in het ziekenhuis in quarantaine gelegd i.v.m. mogelijke MRSA. Lijkt me niet logisch. 

Terwijl ik daar zo lekker lig met mijn maskertje bedenk ik hier meer over te willen weten. Over een paar weken heb ik een afspraak met Erik van den Heuvel, de enige varkenshouder in Bernheze (oost Brabant) die probiotica gebruikt in zijn stallen. Ik ben benieuwd naar zijn verhaal en vooral waarom de informatie die ik nu lees bijna 2 jaar oud is en ik er nog nooit van heb gehoord. 

Waar een maskertje soms niet allemaal goed voor kan zijn.


Wordt vervolgd.