Van het padje af met een stalen paard

Ik heb het gevoel dat ik niet helemaal goed zit maar besluit nog een stukje door te rijden richting het industrieterrein van Den Bosch. 50 jaar geleden werd hier buskruit verwerkt. De grond is hierdoor zo verontreinigd dat er voorlopig geen gemeentelijke plannen zijn voor dit gebied.
​Ieder nadeel heb ze voordeel, kwam ik in de loop van de avond achter. 

---

Ik zie alleen hekken met loodsen erachter. Bij het volgende hek staat een jongen, en ja, hij staat er om ons de weg te wijzen. 

Vriendelijk glimlachend vraagt hij of ik voor de netwerkavond kom. Vervolgens legt hij mij, met de professionaliteit van een ervaren gastheer, uit waar ik moet zijn. Aangezien ik zelf twee pubers in huis heb ben ik de laatste jaren erg gevoelig voor jongeren van die leeftijd. En of ze nou wel of niet (zichtbaar) hun best doen, ik geef ze altijd het voordeel van de twijfel. Bij deze jongen kwam de vriendelijkheid van nature, dat zag je zo.

Binnen in de loods is het al gezellig met pratende vrouwelijke netwerkleden en twee enthousiaste mannen. De één, Paul van Dongen, leidt ‘Opis Helpt’ samen met zijn echtgenote. “Opis biedt ondersteuning en begeleiding aan jongeren en (jong) volwassenen die "buiten de boot" (dreigen te) vallen”, staat op de site. Paul vertelt hoe hij dat ziet. Ik begrijp onmiddellijk waarom bij hen 83% van de jongeren aan een baan komt vergeleken bij een landelijk gemiddelde van 3%. Hij is wars van regeltjes, ambtelijke taal en diploma’s. De jongens, want het zijn uitsluitend jongens die bij Opis aankloppen, krijgen de tijd om zich aan te passen. 

Sommige hebben daar een paar dagen hangen op de bank voor nodig maar ze komen iedere dag weer terug. Uiteindelijk “wil je zijn waar het gezellig is”. Ze worden opgeleid om ijzer te smeden en te lassen. En als je dat eenmaal door begint te krijgen “werkt het door in je hele leven”. Veel van deze jongeren “hebben jarenlang gehoord dat ze niets kunnen”. Als ze dan hun eerste opdracht af hebben zie je ze groeien, vertelt Paul.

Één van ons vraagt hoe lang ze in opleiding blijven en wanneer ze klaar zijn om zelf elders aan de slag te gaan,  “Als ze om hulp gaan vragen” antwoord Paul. Dat is pas een diploma.

We mogen zelf even proberen en staan met schort, handschoenen en een hamer erg ons best te doen om een rond, witheet staafje, vierkant te krijgen. De jongen van het hek en zijn collega, zijn onze leermeesters. Hun geduld met onze vrouwelijke onhandigheid is aandoenlijk. Damiaan wil al zijn hele leven smid worden, droomt al jaren weg bij de middeleeuwen. Ik vraag me af uit welke boot deze ontzettend leuke, enthousiaste jongen in godsnaam zou moeten vallen.

Bij Opis zijn ze niet de hele dag aan het krulletjes smeden. Er wordt naast het oefenen, continu gewerkt aan opdrachten van verschillende kunstenaars. Eén van die kunstenaars is Bart Somers. Zijn charismatische persoonlijkheid sleept je onmiddellijk mee in zijn verhaal. Ik vraag me af, terwijl hij praat, in hoeverre zijn bril met gele glazen van invloed is op zijn kijk op de wereld, Hij vertelt over een enorm, zelf ontworpen paard van staal, dat hij op een trailer achter een Lada busje naar Mongolië heeft gereden. De reacties van alle mensen onderweg, de handen en voeten dialogen die ontstaan, zijn “voeding” voor hem. De politieagenten bij de douane, de bewoners van de dorpen langs de weg zelfs de verbaasde blikken terwijl zij voorbij flitsen zijn allemaal momenten in het leven van mensen waar hij, met dat paard, een onderdeel van is geweest. 

De reis deed hij samen met filmmaker Bert Geeraerts die onderweg alles vastlegde, bewerkte en online zette. Enorm indrukwekkende beelden waarbij natuur, vogelvluchten met een drone, prachtige portretten van mensen en zorgvuldig uitgekozen muziek een waar kunstwerk op zich vormen. De documentaire komt in de Verkadefabriek dus hou de @Steelxpress Facebook pagina in de gaten! 

Bart raadt, door de extreme omstandigheden, iedereen af om deze reis te ondernemen. Tegelijkertijd vindt hij dit eigenlijk ook weer een reden om het juist wél te doen. Met Bart, not a dull moment zeg maar. 

Om een indruk te krijgen van de omstandigheden zouden we zijn vroegere Afrika reizigers eens kunnen benaderen die al na 2 dagen reizen met Bart, hadden afgehaakt. “Ik gaf ze te veel avontuur” verteld hij met een mix van verontschuldiging en leedvermaak. 

Ach ja, je moet wel de juiste mensen om je heen verzamelen. Dat is dan ook de succesformule van Opis Helpt. Een voorbeeld zijn voor jongens die op zoek zijn naar hun eigen pad.

Want zeg nou zelf, met een stalen paard naar Mongolië reizen? dan ben je toch behoorlijk van het padje af. 

Mooi. Dan kan je ook niet buiten de boot vallen.