Waarom ik de het liefst denk in 50 tinten grijs

Wel ietwat goedkoop wellicht om de nieuwsgierige lezer te verleiden met zo’n lokkertje als titel. 
Helaas doet een titel als “Een oproep tot behoud van nuance” het namelijk een stuk minder goed. Meningen doen het het beste in de media wanneer deze zo zwart als roet zijn of zo wit als sneeuw. Voorstanders van deze vorm van meningsuiting vinden het belangrijk om vooral “duidelijk” te zijn, “niet je mening onder stoelen of banken te steken”. Bovendien dient het voor koppen lezers als de manier om dan wel de discussie uit te dagen ofwel iemand of iets volstrekt belachelijk te maken. Je bent voor of tegen. Het is goed of slecht. Je bent een held of een loser.


​Ik ben geen van allen en van alles een beetje. En met mij iedereen. De vraag is namelijk altijd hoe iemand tot een bepaald inzicht komt. Hoe komt deze persoon aan zijn informatie? Welke filter past hij toe in het trekken van conclusies? Wat is zijn wereldbeeld? Hoe ziet hij zijn eigen rol in deze? En dan vooral, willen we er samen uit komen en zo ja met welk doel gaan wij in gesprek?

Nederland staat al jaren bekend als een van de meest genuanceerde landen ter wereld. Ons poldermodel is voor velen een voorbeeld, voor anderen rede tot wanhoop. En alhoewel ook hier iets te zeggen is voor beide visies is het een feit dat er maar weinig samenlevingen zijn waar relatief zo weinig mensen buiten te boot vallen (een onbedoeld toevallig toepasselijke beeldspraak). Laten we deze nationale eigenschap met trots blijven volhouden, laten we een inspiratie blijven voor hoe het ook kan.

Nou kan je natuurlijk deze nuancering in de vraagstelling onmiddellijk teniet doen door het weg te wuiven als “vaag gelul” (ik citeer) of je kan je bril even oppoetsen en met een frisse blik kijken naar een helder grijs gebied vol mogelijkheden, ruimte voor dialoog en wederzijds respect.

Er is zoveel ruimte tussen zwart en wit. Wel 50 tinten schijnt het. Ik heb de boeken (nog) niet gelezen. De meningen tot dusver variëren van “heerlijke romantische ontspanning” tot “waardeloos verhaal met overdaad aan porno grenzende onzin”. Tja, moet het dan toch maar lezen dan. 
Een genuanceerde recensie volgt.

---